10 آبان

گرامی میداریم جشن ملی خودمان را و از هیچ فرهنگ دیگری برای جایگزینی فرهنگ ملی خودمان استفاده نمی کنیم. یکی دیگر از جشن های این سرزمین کهن جشن آبانگان است که در روز دهم آبان ماه که برابر با آبان روز به یادبود آب این عنصر با ارزش برگزار می شود. واژه آب که جمع آن آبان است در اوستا -کتاب مقدس ایرانیان-در زبان پهلوی آپ و در زبان سانسکریت آپه و پارسی هخامنشی آپی تلفظ می شد.این عنصر مانند سایر عناصر چهارگانه :آب ، آتش ، خاک ،و باد در آئین ما مقدس و آلوده کردن آنها گناهی بس بزرگ و ضد انسانی و بشری بوده.

ویشتاسب یشت آیه 8:آب فر ایزدی بخشد  به کسی که او را بستاید

برگزاری جشن آبانگان:

 پارسیان به ویژه زنان در کنار دریا یا رودخانه  آب را ستایش می کردند ایرانیان از آنجایی که آب را مهم می دانند هیچ گاه آن را آلوده نمی کرده .هرودت مورخ یونانی: ایرانیان در میان آب ادار نمی کنند ،آب دهان و بینی در آن نمی انداختند .

استرابون: ایرانیان در آبروان لاشه مردار نمی اندازند

بوریحان بیرونی بزرگ می گوید: در این روز پسر تهماسب از سلسله پیشدادیان به شاهی رسید مردم را به کندن قنات و نهرها و بازسازی آنها فرمان داد

تاریخ بلعمی و طبری نیز نوشتند: که بیرون راندن افراسیاب از مملکت پارسیان به روز آبان در ماه آبان بود و پنجم این روز را عید می گرفتند و آن را پس از نوروز و مهرگان بزرگترین عید نامیدند

همه با هم به استقبال این جشن با شکوه می رویم و در مصرف این عنصر پاک می کوشیم .تا این جشن را هم انجام داده باشیم

مبارزه با تهاجم فرهنگی ،چه غرب چه عرب و  دست یافتن به استقلال فرهنگی ایرانی